خبرگزاری فارس: ناصر محمدخانی با هشدار به فوتبالیستهای نسل امروز خاطرات تلخ خود را از دادن یک امضاء به یک زن بیان کرد.
ناصر محمدخانی شب گذشته میهمان بخش خط قرمز برنامه ورزش از نگاه دو بود و صحبتهای جالبی را انجام داد.
ناصر محمدخانی با اشاره به اتفاقات سال 81 و تلخترین رخداد زندگی خود گفت: من با پرسپولیس در آلمان بودم که به من زنگ زدند و گفتند که همسرت تصادف کرده است. تصور میکردم چون پسرم همیشه در صندلی جلو مینشست او از شیشه پرت شده باشد ولی در آلمان به من گفتند شما حتماً باید به ایران برگردی که گفتن این جمله باعث شد در دلم دلشوره ایجاد شود. اصلاً فکر نمیکردم همسرم به قتل رسیده باشد.
وی افزود: در حال بازگشت از آلمان در هواپیما نشسته بودیم که من مدام از میهمانداران میخواستم به من روزنامههای ایرانی را بدهند اما آنها به هر طریقی که بود سرم را گرم کردند و روزنامهها را به من نشان نمیدادند تا اینکه نزدیکیهای تهران وحید قلیچ که همراه من به تهران برگشته بود روزنامه را جلویم گذاشت که در همانجا از خواندن تیتر روزنامه حالم بد شد.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا اشتباه خود در زندگی را قبول دارد یا خیر، گفت: من اشتباه کردم ولی هدفم کمک به آن زن بود چون از گذشتههایش صحبت میکرد و فکر نمیکردم در نهایت این رابطه منجر به قتل همسرم شود.
وی تأکید کرد: زمانی که آن زن 15 سالش بود آدرس مغازه برادرم را پیدا کرد و نزد من آمد و آلبومی از من در دست داشت که آن را برایش امضاء کردم. حتی چند بار دیگر هم این کار را کرد که من به صورت جدی از او خواستم که دیگر این کار را نکند چون منجر به از دست رفتن آبرویم میشود. تا اینکه سال 77 دوباره با من تماس گرفت و بزرگترین اشتباه زندگیام همانجا کلید خورد.
وی در ادامه صحبتهای خود گفت: این روزها مطبوعات زیاد است و اینترنت هم وجود دارد. بازیکنان بیشتر در چشم هستند و آنها خیلی باید حواسشان جمع باشد که در این نسل چنین اتفاقی برایشان نیفتد. من هنوز با خودم کنار نیامدهام و شب و روز این خاطره بد در ذهن من باقیمانده است. آن اتفاق من را پیر کرد و با همان اتفاق دو فرزندم را هم از دست دادم.
محمدخانی در ادامه صحبتهای تکاندهنده خود گفت: وقتی همسرم را از دست دادم پدر و مادر همسرم از من خواستند که دو فرزندم را در اختیار آنها بگذارم تا آنها را نگهداری کنند. مجبور بودم هر چند وقت یک بار به قطر بروم و آنها را ببینم و حتی علی پسرم میگفت اگر مادرم زنده بود من به دانشگاه میرفتم و شرایطم بهتر میشد. کاش کل سرمایهام را میدادم ولی همسرم پیشم میماند چون من هرگز آدم بداخلاقی نبودم و بازیکنی نبودم که در حاشیه باشم. البته از علی پروین و محمود خردبین نیز تشکر میکنم که خیلی سعی کردند من را به فوتبال برگردانند ولی آنقدر پیر و خسته شده بودم که نمیتوانستم خودم را با شرایط وفق دهم.
وی در پایان صحبتهای خود از رویانیان و کسانی که شرایط دیدار دوستانه پرسپولیس و آث میلان را فراهم کردند تشکر کرد.