آیا چاقی و افسردگی با هم ارتباطی دارند؟

تایج تحقیقات بیانگر این حقیقت است که انسان های چاق با خطر بیشتری در ابتلا به افسردگی مواجه هستند.

آیا چاقی و افسردگی با هم ارتباطی دارند؟
تایج تحقیقات بیانگر این حقیقت است که انسان های چاق با خطر بیشتری در ابتلا به افسردگی مواجه هستند.

این تحقیقات نشان دادند که در افراد بین 60 تا 74 چاق چهار برابر بیشتر از افراد غیر چاق خطر ابتلا به بیماری افسردگی وجود دارد.محققانی که بر روی این ایده به عنوان یک تحقیق نوپا کار میکنند بیان داشتند که ” هم اکنون ما بر روی چاقی و افسردگی به صورت جدا فعالیت میکنیم ولی این نیاز را احساس میکنیم که درمانی مشترک برای این مشکلات بیابیم”.

ارتباط وزن با حال روحی
این اولین تحقیق پیرامون ارتباط چاقی و افسردگی نیست. نتایج تحقیقاتی در سال 2010 در امریکا بیانگر این حقیقت بود که احساس نگرانی و ناراحتی در افراد چاق به مراتبط بیشتر وجود دارد. نتایج یک تحقیق 15 ساله که در مجله سلامت عمومی در سال 2010 به چاپ رسید این حقیقت را بیان کرد که افسردگی به افزایش وزن منجر میگردد:انسان های بالغ با سن کمتر در اثر افسردگی با سرعت بیشتری افزایش وزن پیدا میکنند، اما چاقی به عنوان مهمترین دلیل افسردگی محسوب نمیشود.تحقیقات کمی پیرامون ارتباط وزن و حال روحی افراد میان سال و مسن انجام شده است. محققین موسسه دارت موث(DartMouth) بر روی بیش از 1000 شهروند نیویورکی تحقیق کردند. یک گروه از این افراد در خانه سالمندان زندگی میکردند و سایرین در منزل شخصی خود زندگی میکردند ولی برای آنها نیز غذا تهیه میشد و یا در یک مرکز نگهداری سالمندان تغذیه میکردند.محققین دریافتند که احتمال ابتلا به افسردگی با کاهش شاخص وزنی بدن (BMI) که بیانگر نسبتی بین قد و وزن است و میزان چاقی را میسنجد، بالا میرود. حدود دوازده درصد از افرادی که BMI متوسط دارند دچاز افسردگی هستند و این رقم در افراد چاق به 14 درصد افزایش میابد.افراد چاقی که BMI بین 30 تا 34.99 دارند در دسته “آ” افراد چاق قرار میگیرند و با افزایش دو درصدی 16 درصد خطر ابتلا به افسردگی آن ها را تهدید خواهد کرد.به طور مشابه 18 درصد افرادی که BMI آنها بیش از 35 است و در گروه های “ب” یا “ث” قرار میگیرند، دچار افسردگی هستند. این بدان معناست که افراد میان سالی که BMI بیش از 35 دارند 1.5 برابر بیشتر از آنهایی که وزن معمولی دارند دچار افسردگی میشوند.

خطراتی که در کمین میان سالان است
محققین اطلاعات بدست آمده از تحقیقات مختلف را بررسی کردند و به صورت جزئی تر مشاهده کردند.آن ها به این نتیجه رسیدند که بین زنان و انسان های سفید پوست به صورت کلی، چاقی باعث کاهش خطر افسردگی از 20 تا 40 درصد میگردد. این نتایج ممکن است مربوط به مشکلات موجود پیرامون استفاده از BMI برای اندازه گیری بیماری چاقی در انسان های مسن باشد. قد و توزیع چربی با افزایش سن تغییر میکند، بنابراین BMI یک شاخص مناسب برای اندازه گیری بیماری چاقی در افراد مسن نیست.اما برای همین گروه ها، BMI ای که میان سالان را دچار بیماری چاقی معرفی میکند بیانگر این حقیقت است که این افراد 1.5 تا 2.4 برابر افراد معمولی دچار افسردگی میگردند. محققین این مرکز پژوهشی پیشنهاد کردند تا افرادی که دچار چاقی مفرط هستند تحت مراقبت روانشناس قرار بگیرند تا از خطر ابتلا به افسردگی در امان بمانند. افراد بین 60-74 سال با بیشترین خطر ابتلا به افسردگی همزمان با چاقی روبرو هستند. “در این رده سنی بیماری چاقی میتواند خطر ابتلا به افسردگی را 4 برابر افزایش دهد”.

حفظ کیفیت زندگی
در میان افراد کهنسالی که در کنار سایر همسالان خود در مراکز نگهداری از سالمندان زندگی میکنند 38 درصد دچار بیماری چاقی هستند و از این 38 درصد 31 درصد دچار افسردگی هستند و این ارقام، ارقام چشمگیری هستند.آنها با خطر کاهش کارایی فیزیکی مواجه هستند، و چیزی که ما واقعا باید به آن بیاندیشیم این است که بیماری چاقی چگونه میتواند کارایی فرد مسن و کیفیت زندگی او را تحت تاثیر قرار دهد.