هنرمند اعزامی به برزیل: پشت دستم را داغ کردم که دیگر به این سفرها نروم
چند روزی است که رضا یزدانی به همراه هنرمندان از سفر برزیل، با عنوان یار دوازدهم بازگشتهاند. به بهانه این سفر و حواشی ریز و درشت آن گپ کوتاهی با این خواننده کشورمان زدیم. سفری که از صدای یزدانی مشخص بود خستگیاش هنوز در جانشان مهمان است.
ماحصل سفر ما به برزیل مستندی است که در چند CD منتشر خواهد شد. تهیه کننده این کار هم اسپانسر خصوصی است و خیلی از هزینههای سفر و مستند هم توسط اسپانسر پرداخت میشود. ما هم برای هر کدام از این CDها اگر میخواستیم دستمزد بگیریم، خیلی بیشتر از هزینه سفر پول گیرمان میآمد!
قطعا دلخورم. خب یازده هزار نفر ایرانی برزیل بودند فقط برای ما 15 نفر این داستانها را در آوردند. مگر هنرمندان حق ندارند سفر بروند؟! آنقدر باید توی چشم باشیم که روی هر حرکتی از ما زوم کنند و مانور بدهند؟!
داستان شلوارک یک اتفاق بود. ما یک روز رفتیم فوتبال. از محل زمین فوتبال تا هتل محل اقامتمان سه یا چهار دقیقه راه بود که مسیر را با شلوارک برگشتیم. مشخص نشد که چه کسی عکس گرفت و آن عکسها درآمد.
در مورد نحوه کمک ما به بازیکنان باید عرض کنم همه ما آدمهای فوتبالی هستیم که رفتیم برزیل فوتبال ببینیم. دوم اینکه سعی میکردیم به بازیکنان تیمملی هم انرژی بدهیم. بچههایی که یک خرده روحیه طنز بیشتری داشتند بیشتر به بازیکنان تیمملی روحیه میدادند.
آن عکس که فتوشاپ بود و اصلا آقای شریفینیا و دوستان این کار را نکردهاند! مثلا بعضیها میگویند سام درخشانی با نرگس محمدی ازدواج کرده است! خب کذب است. واقعا آنقدر آزار و اذیت برای هنرمندان درست است؟ چرا این کارها را میکنند.
خود من که به شخصه پشت دستم را داغ کردهام که دیگر از این سفرها نروم. محال است که سفری این شکلی بروم. به خاطر حواشی. و از همه بدتر اینکه تمام این حواشی دروغ بود. آخر شما سفر خارج میروید با کت و شلوار میروید؟! برای یک شلوارک ناچیز این همه حاشیه برای ما درست شد. آن هم شلوارکهایی تا زیر زانو!