وقتی روزنامه نگار اصولگرا، از کره شمالی بیزار می شود

کره شمالی، این روزها به دلیل آزمایشهای موشکی و حرفهای عجیب و غریب رهبرش، بر سر زبان ها افتاده است. البته حرفها و سیاستهای عجیب و غریبِ آقای ترامپ هم در این مناقشه بی تاثیر نبوده است. به هر حال، آقای محمد مهاجری، یادداشت جالبی از سفرش به کره شمالی نوشته است، که هر چند همه ما کم و بیش از آن مطلع هستیم، اما یک بار دیگر خواندن آن خالی از لطف نیست ! کشوری که بمب اتم دارد و دیگر هیچ دارد !

روزنامه اصولگرا و تجربه سفر به کره شمالی

آن چه در ادامه می خواهید، از بان آقای محمد مهاجری روزنامه نگار نوشته شده است، و ما هیچ دخل و تصرفی در مطالب آن نداشته ایم.

4 سال پیش تقریبا در همین ایام،کره شمالی بودم.همین کشوری که این روزها تیتر اول رسانه های دنیاست و دلواپس های وطنی قند توی دلشان آب می شود که همین الان “اون” (پسرشجاع )یک موشک  می زند به قلب امریکا و به همه دنیا نشان می دهد که “برجام” یعنی کشک!

کره شمالی را نه من، که خیلی ها اینجوری دیده اند:

– از دم گیت ورودی فرودگاه،یک مامور امنیتی دنبالت می آید که اسمش “راهنما”ست. همه جا همراهت است حتی – ببخشید- تا پشت در دستشویی.

-مردم صبح زود که می روند سر کار،کسل تر و خموده تر و افسرده تر از دیشبی هستند که از کار به خانه برگشته اند.

-مردم ماشین شخصی ندارند، و آنطور که راهنمایم می گفت:”رهبرانمان بخاطر اینکه سلامت بمانیم ماشین بهمان نمی دهند تا پیاده برویم و چاق نشویم”

-کنکور و دانشگاه حتی در پایتخت مال فرزندان مقامات امنیتی و نظامی و حزب حاکم است. در بقیه شهرها،حد تحصیلات مشخص شده. عده ای می توانند دیپلم بگیرند،تعداد بیشتری سیکل و عده بیشتر تری،تا پایان ابتدایی درس می خوانند.

– هیچکس ایمیل شخصی ندارد و اگر آدرس پست الکترونیک کسی را بخواهی یک ایمیل دولتی تحویلت می دهد و می گوید مامور مربوطه که بداند برای من فرستاده ای، پرینتش را به من می دهد.

– اگر هوس روزنامه خواندن کنی باید امروز سفارش بدهی، تا شب برایت چاپ کنند و فردا بروی بگیری.

– محکومی به دیدن2 شبکه تلویزیونی . یکی از عصر تا سر شب . و دیگری از عصر تا یکی دوساعت بعد از غروب آفتاب. نصف بیشتر برنامه ها هم به نشان دادن”اون” و رقص و آواز و طبیعت اختصاص دارد.

– حتی اگر بخواهی به سفارت کشورت بروی، مامور امنیتی لازم می داند همراهت بیاید.

– گاه و بیگاه مجبوری بروی جلوی مجسمه بابا و بابابزرگ “اون” تعظیم کنی. (اون نام رهبر کره شمالی است)

– بر اساس جایگاه اجتماعی ات،درآمدی داری که فقط می توانی از فروشگاههایی که مربوط به طبقه خودت است خرید کنی. اگر بخواهی گوشت بخوری و مثلا هوس گوشت گوسفند کنی باید 2 تا 3 برابر گوشت سگ هزینه کنی.

– غیر از پایتخت که به زور بزک دوزک قیافه اش را – آن هم در معابر اصلی- تزیین کرده اند، بقیه کشور را نکبت فراگرفته و فقر از در و دیوارش بالا می رود.

-…

کاش دلواپس هایی که قبله شان “اون” است و قطعا با ویزای سریع و تور مجانی می توانند به کره شمالی بروند یک هفته را در کعبه آمالشان بگذرانند و بعدا نظر بدهند.

شاید آنها زودتر از امثال من به این نتیجه برسند که حتی اگر در آن کشور روزی صدتا بمب هسته ای هم تولید کنند،هیچ شرفی برای مردم و کشورشان ندارد.