دیدنی های ارمنستان

دیدنی های کشور ارمنستان

کشور ارمنستان از سمت شرق به دریاچه ی خزر و از سمت غرب به دریای سیاه نزدیک می باشد و در منطقه قفقاز جنوبی واقع شده است و تا حدودی مرز بین آسیا و اروپا محسوب می گردد. این کشور از شمال با گرجستان، از شرق با جمهوری آذربایجان، از جنوب با ایران و نخجوان (جمهوری خودگردانی که بخشی از خاک جمهوری آذربایجان است) و از غرب با ترکیه هم مرز می باشد.

هزارپله ارمنستان، کاسکاد

هزارپله – محلی توریستی در ایروان است که محوطه آن در نزدیکی اپرا شروع شده و با ۵۰۰ متر پله با عرض ۵۰ متر دسترسی به منطقه مرتفع تر شهر را تسهیل می کند. این بنا دارای معماری تاریخی بوده و پروژه آن در حال توسعه می باشد.
چند مجسمه قبل از پله ها توجه توریست ها را به خود جلب می کنند، فضایی زیبا و مسحورکننده، سیستم فواره و گل های تزئینی در گوشه و کنار پله و پله برقی تا رسیدن به بالای پله ها سرگرم کننده است. در بالای هزارپله قسمت زیادی از مرکز شهر ایروان به خوبی مشاهده می شود. یک ستون هرمی شکل سنگی ، ساخته شده در سال ۱۹۷۱ به افتخار پنجاهمین سالگرد قدرت شوروی در ارمنستان ساخته شده که نماد جاودانگی و رویش است. ستون هرمی شکل سنگی با استفاده از نقوش باستانی امپراطوری ارمنستان (اورارتیان) در پای طرح و هنر مدرن آمریکا ایجاد شده است.
پس از صعود به عرشه هزارپله، می توان با پیاده روی به پارک پیروزی “Haghtanak” و منطقه مجسمه “مادر ارمنستان” و موزه دفاع ارمنستان در کنار مجسمه مادر ارمنستان رفت.

میدان جمهوری (هراپاراک یا هراپاراگ) ارمنستان

هراپاراگ یا هراپاراک در زبان ارمنی به معنای میدان است. روبروی ساختمان موزه استخر زیبا و بزرگی با طراحی مدرن قرار دارد که شب‌های فصل های گرم هر شب به مدت ۲ ساعت برنامه رقص نور و موزیک و فواره برگزار می‌شود.
هراپاراک میدان بزرگ مرکزی در ایروان ، مرکز ارمنستان است. میدان توسط تلاقی خیابان های زیر ایجاد شده است : آبویان ، نالبندیان ، تیگران متس ، خیابان سارکسیان و خیابان آمیریان.
میدان بیضی شکل بوده و دارای یک الگوی خاص سنگی به معنای فرش در مرکز است. رقص فواره بزرگ آب در قسمت شمالی محوطه و در مقابل گالری ملی قرار گرفته است.
میدان جمهوری محل برگزاری جشن ها و مراسم است. زمانی مجسمه لنین در قسمت جنوبی میدان قرار داشت، اما زمانی که ارمنستان استقلال خود را به دست آورد ، مجسمه پایین کشیده شد.
میدان توسط معمار ارمنی به نام الکساندر تامانیان بین سال های۱۹۲۴-۱۹۲۹طراحی شده بود. علاوه بر این تا سال ۱۹۵۲ توسعه داده شد.
شکل کلی میدان مربع است که با هفت ساختمان بزرگ احاطه شده است :
– گالری ملی و موزه تاریخ ساختمان (در شمال)
– وزارت کشور(شمال شرق)
– خانه دولت: دفتر اصلی دولت ارمنستان (شمال شرق)
– دفتر مرکزی پست جمهوری ارمنستان (جنوب شرق)
– هتل “ماریوت ارمنستان” (جنوب غرب)
– وزارت امور خارجه (شمال غرب)
– وزارت انرژی و منابع طبیعی (شمال غرب)
ساعتی که به ساختمان دولت آویزان است، در مسکو ساخته شده است و در ژوئیه ۱۹۴۱ به ایروان منتقل شده است. قطر ساعت ۴ متر است ، طول عقربه بزرگ ۱۸۸ سانتی متر است و در حالی که عقربه های کوچک ۱۷۰ سانتی متر است.

اپرای ایروان

اپرا و باله ملی تئاتر دانشگاهی ارمنی  در ایروان در تاریخ ۲۰ ژانویه ۱۹۳۳ به طور رسمی افتتاح شد. این ساختمان توسط معمار ارمنی الکساندر تامانیان طراحی شده بود. این ساختمان شامل دو سالن کنسرت : سالن کنسرت آرام خاچاطوریان و سالن اپرا و باله ملی تئاتر الکساندرSpendiarian  است. به زودی پس از بنیاد تئاتر ، یک گروه باله تاسیس شد. دریاچه سوان توسط پیوترایلیچ چایکوفسکی و اجرای باله برای اولین بار در سال ۱۹۳۵ رخ داد.
تئاتر در سال ۱۹۳۸ ، پس از نام الکساندر Spendiaryan ، آهنگساز بزرگ ارمنی نویسنده Almast  اپرا بود که در سال ۱۹۳۳ برای اولین بار در تئاتر انجام شد. فاز ۲ ساخت و ساز در سال ۱۹۴۰ با توجه به طراحی تامانیان و تحت نظارت پسر او به پایان رسید. کار ساخت و ساز در مقیاس بزرگ تا سال ۱۹۵۳ به کار گرفته شد ، هنگامی که ساختمان در نهایت با شکل کنونی خود کامل شد.
در محوطه اپرا حوضچه ای به شکل دریاچه سوان طراحی شده که در تابستان به همراه کافه ها و بارهای روباز و موزیک زنده حال و هوای خاصی را یجاد می کند. قسمتی از این دریاچه در زمستان تبدیل به پیست پاتیناژ و اسکیت روی یخ می شود، که محلی برای تفریح دخترها و پسرها می شود.

اربونی ارمنستان

قلعه Erebuni به معنی “قلعه خون” شهری آباد و غنی از دوران پادشاهی باستانی اورارتو ارمنی می باشد، که امروزه در حوالی ایروان واقع شده است. این یکی از قلعه های متعدد ساخته شده در امتداد مرز شمالی اورارتیان بود و یکی از مراکز مهم سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی پادشاهی با عظمت آنها بود. نام ایروان از Erebuni مشتق شده است. با توجه به کتیبه یافت شده در Karmir Blur دانشمندان حدس زده اند که Erebuni در زمان تاسیس آن به معنای “تسخیر” ، “فتح” و یا “پیروزی” بوده است.
Erebuni در ۷۸۲ سال قبل از میلاد توسط پادشاه Argishti (حدود ۷۸۵-۷۵۳ پیش از میلاد) در بالای یک تپه به نام Arin Berd مشرف به دره رودخانه ارس به عنوان یک دژ نظامی برای حفاظت از مرزهای شمالی پادشاهی ساخته شده بود. هم مردان و هم زنان در ساخت شهر مورد استفاده قرار گرفته اند.  این منطقه بعدها تحت کنترل امپراتوری هخامنشی قرار گرفت. با وجود تهاجم های متعدد قدرتهای خارجی، این شهر به مرور رها شده و به تدریج ایروان برپاشد.
قلعه Erebuni  در بالای تپه بلند در ۶۵ متر Arin Berd  به عنوان یک موقعیت استراتژیک مشرف به دشت آرارات و جاده های اصلی که منجر به ارگ قرار داشت.در بخش جنوب غربی حیاط ، معبد Khaldi خدا قرار داشته است. معبد طرح مستطیلی شکل بزرگ با راه پله ای به زیگورات برج و یک اتاق جانبی در طبقه پایین تر منتهی شده است. در اطراف سالن دو ردیف دوازده ستون ایوان باز با نیمکت در امتداد دیوار بود. محراب برای مراسم قربانی کردن در دیوار سمت چپ واقع شده بود . دیوارها را با رنگ نقاشی های دیواری به تصویر می کشد ، بازنمایی از چهره های انسانی ، خدایان ، طرح های هندسی و گل تزئین شده بودند. یکی از نقاشی های دیواری، کشف خدا Khaldi ایستاده در شیر با یک عصا یا گرز در دست چپ او و تاج شاخدار بر سر او را به تصویر می کشد. این بازبه نوعی نمودهای دیگر از Khaldi موجود در سایت های دیگر است.
حفاری زود هنگام در طول قرن نوزدهم آغاز شد و در مرحله اولیه حفاری (۱۹۵۰ – ۱۹۶۸) ، کاخ Argishti، رویال سالن اجتماعات ، معابد و بیش از صد اتاق حفر شده است. ده ها اورارتیان و مصنوعات هخامنشی مانند سفالگری ، سفال ، کمربند – buckles ، دستبند، مهره، ظروف نوشیدن مشروب، کلاه ، فلش و سکه های نقره و غیره کشف شد. ۱۴ قطعه نقاشی های دیواری بودند که با استفاده از موضوعات مهم دینی تزئین شده است ، از جمله processions خدایان ، حیوانات مقدس و درخت زندگی، و همچنین صحنه های زندگی روزمره، صحنه نمایش شکار، دام و کشاورزی.
مناطق انبار سازی برای حبوبات ، روغن و شراب نیز کشف شد. در درهای انبارها، کتیبه های درهای ورودی حکایت می کنند که مقدار موجودی انبارها در آنها ثبت شده است.تعداد زیادی از کتیبه های به خط میخی حک شده اند که بعضی از آنها در حال حاضر در موزه نمایش داده شده، در حالی که برخی دیگر هنوز بر روی دیوار نمایش داده شده اند.
صومعه گغارد ارمنستان
در ۴۰ کیلومتری شرق ایروان واقع شده است. این صومعه یکی از سه اثر ثبت شده ارمنستان در میراث جهانی یونسکو می باشد. بخش های ابتدایی آن در دل صخره حفاری شده و بعدها کلیسایی در کنار آن بنا شده است. نام اول آن آیری وانک بود.
کلیسای گغارت در محلی دورتر از گارنی قرار دارد، این کلیسا در بالای کوهی واقع شده است. ورودی کلیسا فرورفتگی کوچکیست که طبق باور برخی مردم منطقه اگر کسی سه سنگ از هفت سنگ کوچک داخل آن پرت کند و نیفتد به آرزوی خود می رسد در اینجا نیز مثل بعضی روستاهای ایران به یک درخت دخیل بسته اند. چشمه ای داخل کلیسا وجود دارد که هر که از آن بر سر و صورتش بزند جوان می ماند. در این منطقه نان گردویی و مربای گردو می فروشند.

معبد گارنی ارمنستان

گارنی نام یکی از آثار باستانی ارمنستان در استان کوتایک ارمنستان در ۳۲ کیلومتری ایروان و همچنین نام روستای نزدیک آن است. ساختمان گارنی را بازمانده از دوران مهرپرستی دانسته‌اند که برای نیایش خورشید و به عنوان مهرابه ساخته شده بود. مهرابه‌ها یا پرستشگاه‌های مهرپرستان، در سراسر غرب آسیا و همچنین قاره اروپا پراکنده اند. مهرپرستی از دین های ایران باستان بود که از سرزمین ایران به سوی غرب تا انگلستان نفوذ کرد.
اکثر کلیساها و صومعه‌های ارمنستان بر روی بازمانده نیایشگاه‌های پیش از مسیحیت بنا شده است. تنها نیایشگاه غیرمسیحی بازمانده در ارمنستان نیایشگاه گارنی است. مهرابه گارنی در سال ۷۷ پس از زایش مسیح یعنی در دوره یونانی مآبی ساخته شده و تنها نیایشگاه یونانی مآب در ارمنستان امروزی است. در سال ۱۶۷۹ میلادی نیایشگاه بر اثر زلزله‌ی وحشتناکی ویران شد. خرابی‌ ها برای نخستین ‌بار بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۰۹ میلادی بازسازی شد. در سال ۱۹۳۰ میلادی، توجه ویژه‌ای به بازسازی آنجا شد. «معبد گارنی» برای نزدیک به ۳۰۰ سال خراب بود تا اینکه بین سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۶۸ میلادی بازسازی شد. در آن منطقه شمار زیادی چارچوب در و پنجره، سنگ ‌نبشته یا گچ بری بالای دیوار پیدا شد که آنها بی‌ گمان مربوط به بناهای تاریخی گوناگونی است.

دریاچه سوان ارمنستان

دریاچه سوان در ۶۰ کیلومتری شمال شرقی ایروان و در استان گغارکونیک قرار دارد.این دریاچه که بزرگترین دریاچهٔ قفقاز و از بزرگ‌ترین دریاچه‌های کوهستانی آب شیرین در جهان است در بلندای ۱۹۱۶ متری سطح دریا واقع شده است.حدود ۳۶ جویبار به این دریاچه می‌ریزند و تنها رودخانه‌ای که از سوان سرچشمه می‌گیرد رود هِرازدان است.از گردشگاه‌های پیرامون این دریاچه، چشمهٔ آب معدنی دیلیجان و شهرستانی به همین نام است.ماهی قزل‌آلای مشهوری به نام ایشخان (شاهزاده) بومی این دریاچه است.ارتفاع از سطح دریا: ۱۸۹۶ متر طول دریاچه:۷۸ کیلومتر عرض دریاچه:۵۶ کیلومتر. در مورد نام آن تعابیر چندی وجود دارد. یکی از این تعبیرها این است که نام سوان از ریشهٔ اورارتویی سیونا و به معنی «سرزمین دریاچه‌ها» گرفته شده‌ است.

زاخکازور ارمنستان

کلمه زاخکازور یا تساخکازور در زبان ارمنی به معنای “دره گلها” می باشد. زاخکازور شهر کوچکی است با جمعیت ۱۷۰۰ نفری که در ۶۰ کیلومتری ایروان (پایتخت ارمنستان) واقع شده است و اساسا بخاطر پیست اسکی زیبا و منحصر به فردش شهرت دارد. کسانی که می خواهند شب را در این شهر کوچک و دوست داشتنی اقامت داشته باشند این شانس را خواهند داشت که نیمه شب خود را در دیسکوی هتل “کچاریس” و یا دیسکوی “خانه هنرمندان”(گروقنری دون) ببینند. در هتل “کچاریس” علاوه بر دیسکو، سالن بولینگ نیز برای استفاده دوستداران بولینگ مهیا می باشد و “گروقنری دون” نیز از استخر بزرگ، زیبا و مجهزی برخوردار است.
چشمه های آب شیرین معدنی در زاخکازور از شهرت بسیاری برخوردار هستند ولی این چشمه ها بیشتر هدف جهانگردان در فصل بهار و فصل گرم سال می باشند. ولی در فصل زمستان مسافران می توانندعلاوه براسکی و تفریحات شبانه، از امکاناتی همچون “لژ موتوری” که به مبلغ ساعتی ۱۰هزار درام (حدود ۳۰ دلار) کرایه داده می شود، سورتمه و حتی کرایه کردن اسب نیز، برخوردار گردند. اگر به زاخکازور می روید فرصتی را هم اختصاص دهید به سالن بزرگ ورزشی این شهر که در آنجا می توانید از استخر آب گرم بزرگی با طول ۵۰ متر و همچنین فضای فرهنگی و صمیمی اش لذت ببرید.دمای زاخکازور در فصل گرم سال در ماه آگوست به ۱۷ درجه بالای صفر و در ژانویه ۶- است.

خور ویراپ ارمنستان

خور ویراپ ( به معنی گودال عمیق و یا “چاه عمیق) صومعه ای وابسته به کلیسای ارمنی بوده که در دشت آرارات ارمنستان، در نزدیکی مرز با ترکیه واقع شده است. این صومعه حوزه علمیه دینی و محل اقامت کاتولیکوس ارمنستان می باشد.
سنت گرگوری روشنگر، در ابتدا برای ۱۳ سال در اینجا توسط پادشاه تیرداد سوم زندانی شد و پس از آن به استاد دینی پادشاه تبدیل شد، و او رهبر فعالیت های تبلیغی در کشور در سال ۳۰۱ شد. ارمنستان اولین کشور در جهان بود که اعلام شد یک ملت مسیحی است. کلیسای کوچک در ابتدا در سال ۶۴۲ میلادی در منطقه از Virap Kirat ساخته شده و نرسس سوم سازنده آن را به عنوان نشانه ستایش سنت گریگوری برپاساخت و در طول قرن ها بارها و بارها بازسازی شده است. در سال ۱۶۶۲ ، کلیسای بزرگتری به نام “سنت Astvatsatsin” (مادر مقدس خدا) در اطراف خرابه های کلیسای کوچک قدیمی ، صومعه ، سالن ناهار خوری و حجره راهبان ساخته شد.
این را هم بخوان :  جنگل سنگ یا شیلین

درباره مرجان

مرجان هستم، نویسنده شادابتور. علاقه مندان به طراحی سایت و اینترنت و خصوصاً وبگردی. نظراتتون را در مورد نوشته های من ارسال کنید.

این را هم بخوان

کنسرت نوروز

کنسرت های نوروز 1403 در کشورهای اطراف ایران

نوروز، آغاز سال نو شمسی، در کشورهای مختلف منطقه با شور و شادی گرامی داشته …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *